Een paar dagen geleden plaatste een vriendin van mij dit stuk van Roos Schlikker op haar Facebook pagina. Hieronder kwamen vooral lovende reacties en mensen die het eens waren met het stuk. Nieuwsgierig geworden door de titel Never nooit een killerbody heb ik het stuk gelezen en waar ik hou van een beetje zelfspot of een beetje gezonde kritische noot over een nieuwe “trend” vond ik dit stuk vooral heel erg denigrerend overkomen. Uiteraard was ik een van de weinige die dus niet lovend reageerde en prompt kwam er een reactie dat ik, and i quote, mijn serieuze hoed af moest zetten en mijn humoristische op moest zetten en dat ik door de regels heen moest lezen dat iedereen mooi is ook met een maat 44.

Echter, dit was wel het laatste wat ik door de regels heen las. Wat ik vooral las dat volgens de schrijfster meisjes met een blokjesbuik geen leven hebben, als ratjes in een molentje draven en lijf zonder leven hebben met hun gekleide tieten, hun strakke kontjes, hun ingevallen gezichten. Sorry???? Hoe denigrerend kun je wezen en hoe makkelijk is het om andere naar beneden te halen om je zelf beter te gaan voelen. En iedereen die hierop lovend reageert het dus duidelijk heel normaal vinden om die meiden die wel een blokjesbuik hebben tot op het bot te vernederen met zulke opmerkingen.

Want wat zou er gebeuren als zo’n fitgirl met een killerbody een blog zou schrijven over de “op de bankhangende, 50 shades of gray lezende, Tony’s vretende huisvrouwen met hangtieten”. Zouden daar ook zoveel lovende reacties op komen of zou deze fitgirl op social media gelyncht worden? Ik denk dat ik dit wel kan raden. Maar op een of andere manier is het wel geoorloofd om deze hardwerkende (en geloof me, zo’n killerbody inclusief blokjesbuik bereik je met hard werken en keiharde discipline) meiden weg te zetten als meiden zonder leven, zonder vriend, zonder doel. Alleen om je dan zelf wat minder schuldig te voelen dat je alweer een reep Tony’s naar binnen schuift.

En dit dan onder het mom dat het eng is hoe de norm langzaam verandert. Ook een beetje kortzichtig overigens van de schrijfster want als je terugkijkt naar de geschiedenis veranderd de norm om de zoveel jaar. En zoals elke trend of modebeeld geldt dat er altijd extreme zijn. Ja ook ik ben het niet altijd eens met de uitspraken van Faja, maar kocht wel haar 1ste en inmiddels 2de boek als “het klootjesvolk dat met de meute meeloopt*” want voor ik over iets oordeel wil ik wel weten waar ik dat over doe. Dus schreef ik een hele eerlijke review over. Maar net als een modeshow waar modellen met cupje A of B, sorry Roos maar daar gaat het argument dat de mal voorschrijft dat we grote jopen moeten hebben,  over de catwalk lopen in hele extreme kleding die men nooit zo op straat zou dragen (uitzondering daar gelaten) kun je deze trend of de nieuwe norm ook anders opvatten. Net als zo’n modeshow kun je aan die extreme ontwerpen wel zien welke kleuren, materialen of motieven er hip worden en vervolgens deze in minder extreme vorm kopen bij de Mango of Zara. En zo is het ook met deze trend, na jaren waar eten in overvloed was, Maccen hip was en er steeds meer fastfood restaurants zich vestigde in Nederland, ontstaat er nu een tegenbeweging die liever wat bewuster om gaan met hun lichaam en hetgeen wat zij daar in stoppen. En in een land waar bijna de helft van de Nederlanders te zwaar zijn (49,2% in 2016) is dat misschien nog niet eens zo’n hele erge trend. Dus iedereen kan wel grappig en belachelijk doen over “gezondheidsfreaks” zoals Rens, Faja of de meiden van de Green Happiness maar wat helaas nog belachelijker is, is dat het blijkbaar de norm is geworden hierop af te geven, overgewicht weg te wuiven en mensen die wel gezond willen leven weg te zetten als mensen zonder leven. Dit terwijl de gevolgen van obesitas behoorlijk schokkend zijn. (hart en vaatziekten, artrose, diabetes, kanker).

En voor je denkt ja ja, dat weten we nu wel en dat zal wel loslopen. Laat me dan even mijn eigen ervaring delen. 8 jaar geleden: 30 jaar, roken, drinken, vette sauzen, veel chocolade, suiker, regelmatig overgewicht en stress. Het resultaat: kanker! Ja schokkend hè en ik weet nu wat je denkt, dat had je ook kunnen overkomen als je gezond had geleefd. Ja daar heb je misschien gelijk in, maar feit is wel dat deze ongezonde levensstijl de weerstand verlaagd waardoor je vatbaarder wordt voor bepaalde soort ziektes. Inmiddels heb ik een paar jaar geleden m’n levensstijl veranderd en rook ik niet meer, drink ik nog amper en eet ik gezond en sport een paar keer per week. Het resultaat: een happy healthy kankervrij & bijna stressvrij  leven!

Is de blokjesbuik de norm…misschien, maar wat misschien nog veel belangrijker is de weg er naar toe. De weg waar je meer energie krijgt, je gezonder voelt en je weerstand sterker wordt. Dus ja, lach al die meisjes met blokjesbuiken maar uit en ja misschien is het niet altijd heel gezond om zo met je uiterlijk bezig te zijn, maar voor die meisjes geldt ook dat zij zich beter voelen en niet alleen lichamelijk sterker worden maar vooral ook mentaal. En ze daarom misschien nog wel een dikkere huid hebben dan al die mensen die Tony snaaiend op de bank liggen en harde woorden het internet opgooien.

Oh en als je nu denkt dat ik dit met een blokjesbuik  schrijf en me persoonlijk aangevallen voelde door het stuk…i wish! Die discipline waar die meiden (en jongens) hebben daar beschik ik namelijk helaas niet over en ook ik laat me nog regelmatig verleiden door Tony. Ook heb ik geen gekleide tietjes, al ben ik daar wel voor aan het sparen want ook al zou het dan volgens het artikel de norm worden, alles boven een D is echt niet prettig meer voor mijn rug en nek en dus worden mijne kleiner gekleid. En waar ik nooit zou beweren dat je met een maatje 44 niet mooi kan zijn, weet ik dat een maatje 44 mij niet alleen niet mooier maakt, maar vooral een stuk ongezonder en dus volg ik deze trend/hype of hoe je het ook wilt noemen. Blokjesbuik of niet, van die appel na het sporten krijg ik namelijk meer energie dan van zo’n reep chocolade.

*) reactie onder link naar het stuk van Schlikker, niet haar quote.

English version of Clayed boobies vs Hanging teabags

A few days ago my friend placed this article of  Roos Schlikker on her Facebook page. Underneath the reaction were mostly praising and a people agreeing with the article. As i got curious by the tittle Never ever a killerbody i read the piece and were i’m a big fan of self mockery or a little healthy critism concerning a new “trend”, i can not but describe this article as degrading. Obviously i was one of the only ones not reacting positive underneath the link and soon received a reaction that i, and i quote, shouldn’t be so serious and see the humor in it and i should read between the lines that everyone could be pretty even with a size 16.

However, this was about the least thing i read in between the lines. What i mainly read was that according to the writer, girls with sixpacks don’t have a life, behave like rats in a wheel and have a body without a life with clayed boobs, their tight booties and skinny faces. Excuse me??? How degrating can you be and how easy is it to put others down just so you could feel better. And everyone agreeing with the article clearly feels it’s normal to humiliate these girls who do have a sixpack with these kind of comments.

What would happen if one of those fitgirls with a killerbody would write a blog about “the couch potato, 50 shades of gray reading, Tony’s (dutch chocolate) inhaling, sagging boobs owning housewives with a short spice haircut”. Would it also get so many praising reactions or would this fitgirl get lynched on social media? I don’t even have to guess. But somehow it is justified to judge these hardworking (and believe me, a killerbody including sixpack can only be achieved with hard work and even harder discipline) girls and call them girls without a life, without a boyfriend, without a goal. Just so you could feel a little better about shoving another chocolate bar down your troath.

And this trying to make a point that it’s scary how the standard is slowly changing. Which is in my opinion a little shortsided by the writer as when you look at history the standard changing each couple of years. And like any trend or fashion, there will always be extremes. And yes, i do not always agree with the comments of Faja, but did buy her first and second book just like “the common folk following every hype*” because before i judge i do want to know what i’m judging. So i wrote a very honest review about it. But just like a fashion show were models with cupsize A or B, sorry Roos there goes your argument that the norm is that we must have big boobs, walk the runway in the most extreme clothes that no one will ever wear on the streets (with some exceptions) you can see this trend or new standard in a different light. As just like a fashion show you can tell by the extreme designs which colors, materials or prints are the new fashion for that season and than can go out and buy it in less extreme shapes at Forever21 or Bloomingdales. And that’s what this trend is all about, after years of having too much food, McDonals was hip & happening and more fastfood chains are settling in the Netherlands, a countermovement is starting to form with people being more aware of how to deal with their bodies and what they put in it. And in a country where almost half of the Dutch are too heavy (49,2% in 2016) that might not be such a bad hype afterall. So yes, everyone can be funny or ridicule “health freaks” like Rens, Faja or the girls of the Green Happiness but unfortunately what is even more ridiculous, is that it became a standard to put them in a bad light, act like overweight doesn’t excist and make a mockery of people that do want to live a healthy life by saying that they don’t have a life. And this while that consequences of obesitas are extremely shocking (heart diseases, artroses, diabetes, cancer).

And before you think, sure, sure, we know all that and it will not be that bad. Well, let me share my own experience. 8 years ago: 30 year, smoking, drinking, fat sauces, lots of chocolate, sugar, regularly overweight and stress. Result: cancer! Yep, shocking, i know and i know what you think right now, this could have happend even if you lived a healthy life. And yes you might be right, however the fact is that this unhealthy lifestyle lowers your immune system making you more funeralble for certain diseases. So a few years ago i changed my lifestyle and i no longer smoke, hardly drink alcohol, eat healthy and work out a few times a week. The result: a happy healthy cancer free and (almost) stress free life!

Is a sixpack the standard….maybe, but what is even more important than that is the journey. The journey that gives you more energy, makes you feel healthier and builds your immune system. So yeah, ridicule those girls with sixpack and yes, maybe it’s not always healthy to focus so much on your outside, but for these girls it’s not just about that, they are starting to feel better and not only gaining physical strength but mostly mental strenght. And that’s why they probability have thicker skins than all those chocolate binging couch potatos which make harsh judgements behind the safety of their laptop screen.

Oh and if you think i’m writing this article while having a sixpack and felt personally attacked by the words of the writer…i wish! The discipline these girls (and boys) have is something i will never obtain because i do get seduced by chocolate bars every once in a while (too often). And no i don’t have clayed boobies either, although i’m saving for it, as eventhough it’s appearantly becoming a standard, everything over cup D just isn’t comforable for my neck & shoulders, so mine are being clayed a little smaller. And were you will never hear me say a size 16 can’t be pretty, i know that it won’t make me look pretty, and even more important, it will make me a lot unhealthier, so yes i follwo the hype. Sixpack or not, that apple after my workout gives me more enery that a chocolate bar.

*) reaction under the link of the article of Schlikker, not her quote.